vrije geest

“... Ik had niet het idee dat er iets ‘mis’ met hem was. Hij was anders, een zeer vrije geest”.

Dit is een citaat uit een krantenartikel van 17 januari 2021 in het AD. Het artikel gaat over een 28 jarige jonge musicus. De zin spreekt mij erg aan. “Anders zijn” is iets wat ook in mijn ogen zo ontzettend vaak misbegrepen wordt. Ik zeg expres misbegrepen. Het is vaak zo dat mensen in de omgeving echt hun best doen om gedrag of uitingen van de ander te interpreteren.  Alleen is die vrije geest vaak onnavolgbaar en wordt op een negatieve manier gelezen. Het werkelijke Omdenken wat onder sommigen zo populair is, is niet voor iedereen zo makkelijk in de praktijk te brengen. Net als dat Present handelen te snel als een vaardigheid wordt erkend. Voor hen die niet in de vrije geest leven, is deze gedachtegang zeer lastig te volgen. De enige manier om hiermee om te gaan is alles wat je weet los te laten en te luisteren naar wat er gezegd wordt, te vragen wat je niet begrijpt, te ervaren wat in het moment gebeurt. Je hoeft niet alles te begrijpen om vragen te stellen en aan te sluiten. 

Deze jongeman heeft uiteindelijk vanuit onbegrip bloot op straat een willekeurige voorbijganger in de borst gestoken met een aardappelschilmesje. Een daad die onbeschrijflijk veel impact heeft. Impact op het leven van het slachtoffer en diens omgeving. Impact op het leven van de jongen. En impact op de buurt en familie waar hij woont. Een zeer talentvolle jongen die in zijn anderszijn geen aansluiting vond en nog erger, de omgeving geen aansluiting bij hem vond. Een muzikant die dat waar hij voor leeft heeft verloren, het bespelen van een instrument. Zonder passie geen hartslag. Zonder hartslag geen leven. 

In een moment van nog geen minuut is een wereld aan verschil ontstaan. Geen leven is meer hetzelfde na deze daad van alle betrokkenen. Welk leed een aardappelschilmesje kan aanrichten...

Al heeft in deze casus veel mogelijkheden plaatsgevonden, wat echt al bijzonder is, het heeft helaas niet voldoende mogen baten. Zo heeft de betreffende gemeente meegewerkt aan de vraag moeder of haar zoon in het tuinhuisje mag wonen en staan er verschillende hulpverleners om het gezin en de jongen.

Psycho Educatie. Een kernwoord waar ik veel waarde aan hecht. Voor jou om jezelf te begrijpen. Voor jouw omgeving en voor hulpverleners. 

Zoals ik ook als motto aandraag op mijn website: als er naar jou geluisterd wordt, ga je praten. Op die manier maak je contact met elkaar. Dit kan alleen als je de tijd neemt, durft te luisteren zonder een mening te hebben, vragen te stellen zonder schroom. Laat regie bij de ander en volg de gedachtegang zonder oordeel. 

Ben je benieuwd hoe jij beter kunt aansluiten? Nog beter kunt luisteren? Goede zorg verleent aan iedereen? Probeer dan eens een training op maat gemaakt voor jouw casuïstiek en doelgroep met de persoonlijke vraagstukken die voor jou spelen. Daar geloof ik in, niet een hapklare training, maar werken met wat speelt en wat bij jou past.